برای شروع کار تجارت دو تا راه پیش روی شماست:

1. ثبت شرکت کنید و کارت بازرگانی دریافت کنید و اقدام به صادرات و یا واردات کنید.

2. از خدمات شرکت هایی که کارت بازرگانی و کارت حق العملکاری دارن و در زمینه ی صادرات و واردات و ترخیص کالا خدمات میدن استفاده کنید.

هر کدوم از این روش ها سختی ها و ریسک های خودش رو داره ،ولی به جرات میتونم بگم ریسک راه اول خیلی بیشتره.

اگر شما تا حالا کار تجارت انجام ندادید و تجربه ندارید به هیچ عنوان سمت ثبت شرکت و گرفتن کارت بازرگانی نرید چون مطمئنا براتون دردسرهایی درست میشه که آخرش با کلی بدهی کار تجارت رو میبوسید و میزاریدش کنار .
دوستان به اینایی که میگن برو کارت بازرگانی بگیر گوش نکنید.

کارت بازرگانی مسئولیت خیلی سنگینی داره.

اگر صادرات انجام بدید داستان بازگشت ارز رو دارید و اگر واردات انجام بدید داستان مالیات رو دارید.
خلاصه که ته این داستان برای افراد بی تجربه چیز خوبی نیست.
حداقل دو سال کار کنید و تجربه کسب کنید بعد از اینکه کامل به کار تجارت مسلط شدید شرکت خودتون رو بزنید و کارت بازرگانی بگیرید.

ولی توجه کنید دوستان :

قدم اول شما برای شروع تجارت گرفتن کارت بازرگانی نیست.

“اسناد تجارت بین‌الملل”

اسناد تجارت بین الملل یک مفهوم گسترده است و ممکن است به انواع مختلف اسناد مرتبط با معاملات بین المللی اطلاق شود.

در تمام معاملات بین المللی در تجارت خارجی، چندین اسناد مشترک استفاده می‌شود. این اسناد معمولاً جهت رسمیت بخشیدن به معاملات، اطمینان از اجرای تعهدات و حفظ حقوق طرفین استفاده می‌شوند. برخی از اسناد مشترک در تمام معاملات بین المللی عبارتند از:

1. فاکتور تجاری (Commercial Invoice):

2. بیل حمل و نقل یا بارنامه (Bill of Lading):

3. **پکینگ لیست (Packing list )

4. سفته (Letter of Credit):

5. بیل معامله (Bill of Exchange):

6. پروفرما اینویس (Proforma Invoice):

7. گواهی مبدأ (Certificate of Origin):

8. تأییدیه بانکی (Bank Certificate):

9. **سند تأیید کیفیت (Certificate of
(quality

این اسناد کلیدی در تجارت بین المللی جهت اطمینان از روند صحیح معاملات و حفظ حقوق و تعهدات طرفین استفاده می‌شوند.

فاکتور تجاری (Commercial Invoice)

یک سند قانونی است که فهرستی از کالاها را در یک محموله ارائه می کند. توسط فروشنده برای خریدار صادر می شود و به عنوان صورتحساب برای کالاهای ارسال شده عمل می کند. این فاکتور در تجارت بین المللی ضروری است و برای ترخیص کالا از گمرک و محاسبه عوارض و مالیات استفاده می شود.

اطلاعات کلیدی که معمولاً در یک فاکتور تجاری گنجانده شده است:

1. مشخصات طرفین:

نام و آدرس خریدار و فروشنده.

2. تاریخ و شماره فاکتور:

تاریخ صدور فاکتور و یک شناسه منحصر به فرد برای سند.

3. توضیحات کالا:

شرح مفصلی از هر یک از کالاها در محموله، شامل مقدار، قیمت واحد و ارزش کل.

4. اطلاعات حمل و نقل:

جزئیات مربوط به حمل و نقل، مانند وزن، ابعاد و نحوه حمل و نقل.

5. شرایط فروش:

شرایط پرداخت و هرگونه شرایط خاص فروش.

6. ارز و مبلغ کل:

ارزی که معامله با آن انجام می شود و کل مبلغ قابل پرداخت توسط خریدار.

7. Incoterms: اینکوترمز

شرایط تجاری بین المللی که مسئولیت های خریدار و فروشنده را در طول فرآیند حمل و نقل مشخص می کند.

8. اطلاعات مالیات و وظیفه:

هر گونه مالیات، عوارض یا هزینه های مربوط به معامله.

9. دستورالعمل پرداخت:

اطلاعات در مورد نحوه و زمان پرداخت.

فاکتورهای تجاری هم برای خریدار و هم برای فروشنده بسیار مهم هستند، زیرا جریان روان کالاها را در سراسر مرزها تسهیل می کنند، به ترخیص کالا از گمرک کمک می کنند و تراکنش های مالی دقیق را تضمین می کنند.

بارنامه (B/L) یا Bill of Lading

یک سند مفصل است که در حمل و نقل و تجارت بین المللی استفاده می شود.

در اینجا به تفکیک اجزای اصلی آن می پردازیم:

1. تایید دریافت کالا توسط شرکت حمل:

– به عنوان رسید توسط شرکت حمل صادر میشود و دریافت کالا برای حمل و نقل را تایید میکند .

2. قرارداد حمل و نقل:

– شرایط و ضوابط قرارداد حمل و نقل بین فرستنده (فرستنده کالا) و حامل (شرکت حمل و نقل) را مشخص می کند.

3. به عنوان سند مالکیت:

– بارنامه در شکل قابل معامله به عنوان سند مالکیت کالا عمل می کند. این بدان معنی است که می توان آن را به دیگران منتقل کرد و آن را به بخشی مهم از معاملات تجاری تبدیل کرد.

4. شامل اطلاعات کلیدی است:

– شامل جزئیاتی از قبیل نوع و مقدار کالا، بندر مقصد، مشخصات فرستنده و گیرنده کالا و دستورالعمل های ویژه جابجایی می باشد.

5. صدور و امضا:

– بارنامه توسط متصدی حمل و نقل یا نماینده آن صادر می شود و معمولاً توسط نماینده متصدی حمل و نقل امضا می شود.

ممکن است چندین نسخه داشته باشد که اصل و کپی اهداف متفاوتی را دنبال می کند.

در اصل، بارنامه با مستندسازی دریافت، شرایط و حمل و نقل کالا، نقشی حیاتی در حمل و نقل و تجارت بین المللی ایفا می کند. انتقال مالکیت را تسهیل می کند و بخش مهمی از زنجیره لجستیک است.

گواهی مبدأ در تجارت بین الملل چیست؟

گواهی مبدأ که با نامcertificate of origin   نیز شناخته می شود یکی از اسناد مهم در بازرگانی محسوب می‌شود. این سند نشان می‌دهد که محصول، در چه کشوری تولید شده است و اطمینان وارد‌کننده در رابطه با اعتبار و کیفیت کشور تولید‌کننده را تامین می‌کند، همچنین جزء اسنادی است که برای ترخیص کالا از گمرک لازم است.
در بسیاری از موارد برای دولت‌ها، گمرکات و بانک، کشور تولید‌کننده کالا حائز اهمیت می‌باشد چرا که دولت‌ها برای کشورهای مشخصی تعرفه‌های ترجهی در نظر می‌گیرند، که در چنین شرایطی ارائه این سند در کنار سایر اسناد حمل لازم و ضروری است.

چگونه درخواست صدور گواهی مبدا را باید ثبت کرد؟

برای صدور این سند افرادی که دارای کارت بازرگانی می‌باشند می‌توانند وارد سامانه صدور گواهی مبدا شوند. این سامانه سیستمی یکپارچه برای ثبت درخواست صدور گواهی مبدا می‌باشد. از طریق این سامانه می‌توان کلیه فرایندهای مربوط به صدور این گواهینامه را مدیریت نمود.
برای ورود به این سامانه به آدرس cscs.chambertrust.ir/ مراجعه کرده و پس از وارد کردن شماره ملی و کلمه عبور وارد صفحه‌ای می‌شوید که از طریق آن می‌توانید سایر مراحل لازم برای صدور این گواهی نامه را طی کنید.
همچنین برای صدور این گواهی نامه می‌توانید به صورت حضوری با همراه داشتن مدارک لازم، به اتاق بازرگانی مراجعه نموده و درخواست خود را برای صدور این گواهی نامه ثبت نمایید.

انواع گواهی مبدا :

این سند به دو صورت ترجیهی و  غیر ترجیهی صادر می‌شود.

گواهی مبدا ترجیهی :

این گواهی نامه به گواهی فرم A نیز شناخته می‌شود. در برخی از کشورها توسعه یافته برای کمک به اقتصاد کشورهای در حال توسعه تخفیف‌های تعرفه‌ای در نظر گرفته می‌شود، در چنین شرایطی از گواهی مبدا ترجیحی استفاده می‌شود.

گواهی مبدا غیر ترجیحی :

این نوع از گواهینامه مبدا تنها نشان دهنده کشور تولید‌کننده کالا می‌باشد و در آن اطلاعات گوناگونی از قبیل مشخصات گیرنده کالا، مشخصات فرستنده، وزن خالص و ناخالص، نوع بسته بندی و غیره ذکر می‌شود.

انواع گواهی مبدا در ایران :

در ایران از سه نوع گواهی مبدا استفاده می‌شود.

گواهی GSP که از آن برای صادرات به کشورهایی از قبیل قرقیزستان، ترکیه، ژاپن، قزاقزستان، اقیانوسیه، کشورهای امریکایی، کشورهای اروپایی به استثنای 28 کشور
عضو اتحادیه اروپا صادر می‌شود.

فرم CERTIFICATE OF ORIGIN یکی از دیگر انواع این گواهینامه در ایران است که هنگام صادرات به کشورهای افریقایی یا صادرات به قاره آسیا استفاده می‌شود.

فرم CSTP نیز برای صادرات به کشورهایی مورد استفاده قرار می‌گیرد که با ایران برای صادرات کالاهایی خاص توافق نامه دارند.

مرجع صدور گواهی مبدأ چه سازمانی است؟

امروزه صدور این گواهینامه توسط اتاق‌های بازرگانی هر کشور یا مراجع ذیصلاح صورت می‌گیرد.
در ایران اتاق بازرگانی و صنایع و معادن وظیفه صدور این گواهی را عهده‌دار است؛ در مناطق آزاد سازمان‌های مناطق آزاد اقدام به صدور آن می‌کنند همچنین صدور این گواهی نامه در مناطق ویژه اقتصادی نیز بر عهده سازمان بنادر و دریانوردی می‌باشد.

برای صدور گواهی مبدا به چه مدارکی نیاز است؟

مدارک مورد نیاز برای صدور این سند شامل:

•  تصویر پروانه گمرکی
• تصویر بارنامه حمل
• تصویر کارت بازرگانی
• فیش بانکی هزینه صدور این گواهی
• فرم گواهی مبدأ تایپ‌شده به زبان
انگلیسی بدون خط‌ خوردگی

اطلاعات مندرج در گواهی مبدا :

در این گواهینامه اطلاعات گوناگونی درج می‌شود، این اطلاعات عبارتند از:

• شماره و تاریخ فاکتور فروش
•  وزن خالص و ناخص
• نوع بسته بندی
• مشخصات کالا مطابق با پروانه گمرکی و بارنامه حمل
• مشخصات وسیله حمل مطابق با بارنامه حمل
• مشخصات کشور سازنده مطابق با مندرجات پروانه گمرکی و یا گواهی مبدأ کشور سازنده
• مشخصات گیرنده کالا مطابق با بارنامه حمل
• مشخصات فرستنده یا صادر‌کننده کالا مطابق بارنامه حمل

عمل واردات به معنی ورود کالا و یا خدمات از یک کشور به کشور دیگری است. واردات می‌تواند به تأمین نیازهای مصرفی،تولیدی، صنعتی، تجاری یا سرمایه‌ای یک کشور کمک کند. واردات همچنین می‌تواند رقابت را در بازار افزایش دهد و کیفیت و قیمت کالاها را تا حد قابل توجهی بهتر کند.

واردات ایران در سال ۲۰۲۳ برابر با ۴۹.۹ بیلیون دلار بوده است. بزرگ‌ترین کشورهای صادرکننده به ایران را چین، امارات، ترکیه، آلمان و کره جنوبی تشکیل میدهند.

بیشترین سهم کالاهای وارداتی ایران را ماشین آلات صنعتی، قطعات خودرو، مواد شیمیایی، گندم و محصولات غذایی تشکیل دادند.